Podstawą terapii jest poprawa przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego, ruchomość kości czaszki, ruchomość centralnego układu nerwowego, wzajemne napięcie układu oponowego, mimowolny ruch kości krzyżowej pomiędzy kośćmi miednicy.
Terapia czaszkowo-krzyżowa biodynamiczna jest terapią holistyczną.
Podstawą terapii jest poprawa przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego, ruchomość kości czaszki, ruchomość centralnego układu nerwowego, wzajemne napięcie układu oponowego, mimowolny ruch kości krzyżowej pomiędzy kośćmi miednicy.
Płyn mózgowo-rdzeniowy spełnia kilka ważnych funkcji- odżywia komórki nerwowe, dotlenia mózg
- chroni ośrodkowy układ nerwowy przed urazami
- pomaga w oczyszczaniu, wydalaniu toksyn i utrzymaniu równowagi elektrolitowej
TERAPIA CZASZKOWO-KRZYŻOWA
- zmniejsza bóle głowy
- umożliwia dojście płynu mózgowo-rdzeniowego do miejsc zablokowanych
- dotlenia mózg
- w początkowej fazie choroby Parkinsona obniża drżenie mięśni
- spowalnia proces choroby w pierwszej fazie SM
- wzmacnia układ odpornościowy
- wspomaga przy autyzmie (wycisza i uspokaja)
Szczególnie ważne jest stosowanie po urazach głowy (uderzenia, upadki), oraz po zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych.
TRAUMA U DZIECI
Cechy traumatyzacji występujące u dzieci:
- Każde nienormalne zachowanie się dziecka, które zaczęło się po wypadku lub procedurze postępowania lekarskiego (np.uśpieniu, opatrunku itp.)
- Zachowanie kontrolujące
- Powrót do zachowań, które juz nie występowały (regres, np.ssanie palca)
- Niekotrolowane napady złości
- Nadpobudliwość, nadruchliwość
- Koszmary nocne, strachy nocne, niespokojny sen, moczenie nocne
- Brak koncentracji uwagi w szkole, roztrzepanie
- Nadmierna nieśmiałość, strachliwość i wycofanie się
- Silna potrzeba manifestowania swojej obecności
- Bóle brzucha i głowy, inne bóle nieznanego pochodzenia
Terapia czaskowo-krzyżowa jest skuteczną formą pomocy u osób z tikami
(np. mruganie oczami, otwieranie ust, grymasy na twarzy, potrząsanie głową, zaciskanie pięści, wzruszanie ramionami, zagryzanie warg, chrząkanie, ksztuszenie się, oraz tiki wokalne, czuciowe).
Podłożem tików są trudne sytuacje emocjonalne, przekraczające możliwości adaptacyjne dziecka, atmosfgera zastraszania, lęku i napięć, konflikty wewnątrz rodzinne, problemy szkolne jak i problemy w relacjach z rówieśnikami.
Istotnym i częstym problemem pojawiającym się u dzieci z zaburzeniami tikowymi są specjalistyczne trudności z uczeniem się (dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia, które stwierdza się u 50% dzieci z zaburzeniami tikowymi.
W wielu przypadkach tiki mogą być też następstwem reakcji organizmu na przebytą infekcję bakteryjną.
Terapię wykonują certyfikowani terapeuci, po kursie siedmio-modułowym.